Srabi

Srabi is een Indonesische pannenkoek gemaakt van rijstemeel, kokos en kokosmelk, en wordt gegeten met een zoete saus.
Srabi wordt maar aan één zijde gebakken, dus wordt niet omgedraaid zoals bij een pannenkoek. Eerst wordt de Srabi even gebakken tot de randen bruin en knapperig zijn en vervolgens wordt het verder gegaard door een deksel op de pan te doen. De onderkant van de Srabi is dus alleen bruin, de bovenkant blijft licht van kleur. Soms is de Srabi groen van kleur; aan het beslag is dan pandan toegevoegd.
In het midden van de Srabi wordt vaak nog een stuk fruit gelegd, zoals bijvoorbeeld banaan, durian of jackfruit.
De Srabi wordt opgediend met een zoete saus santen (kokosmelk), Gula Melaka (palmsuiker) en pandan.
Srabi wordt ook Serabi, Kue Serabi, Srebe of Surabi genoemd.

Er zijn veel verschillende versies van Srabi, meestal vernoemd naar de regio waar ze vandaan komen, veelal van het eiland Java. Zo heb je Srabi Wonosobo (Wonosobo een plaats aan de voet van het Diëng Plateau in Midden Java) en Srabi Solo (Surakarta (ofwel Solo) een plaats in Midden Java).

Srabi wordt traditioneel bereid in speciale Srabi-potjes van aardewerk (tanah liat) op kleine comfoortjes met houtskool. Tegenwoordig gebruikt men meestal hiervoor speciale grote platte Srabi-pannen, gemaakt van gietijzer of aluminium, die een paar uitsparingen hebben om de Srabi in te maken. Vergelijkbaar met een poffertjespan, maar dan groter.
Srabi wordt heel veel langs de kant van de weg verkocht in heel Indonesië. Het lekkerste is natuurlijk vlak voor je neus vers bereide Srabi.

Bij de traditionele aardewerken Srabi-potjes wordt geen gewone olie gebruikt, maar olie verkregen uit “candle nuts” oftewel kemirinoten (Aleurites moluccana). De olie wordt gehaald uit verse, zeer fijn gemaakte kemirinoten.
Degenen die de smaak van de ouderwetse, originele Srabi kent, zal zweren dat die vele malen beter smaakt dan de Srabi uit de moderne metalen pannen.