Sharbat

Sharbat is de algemene benaming voor traditioneel bereide drankjes uit vruchten of bloemblaadjes. Sharbats zijn heel populaire drankjes in het Midden-Oosten en in Azië, met name India. Een Sharbat smaakt zoet en wordt standaard koud geserveerd. In geconcentreerde vorm kan het gegeten worden met een lepel en vermengd met water en ijsklontjes wordt het gedronken. Een Sharbat siroop, een geconcentreerd extract, wordt vaak over desserts geschonken.

Sharbat komt van het Arabische woord “Sharbah” wat letterlijk “een drankje” betekent. Sharbats werden populair gemaakt door de heersers van the Mughal Empire, het vroegere Mongolië Imperium in Centraal Azië. The Mughal Empire was een rijk onder een moslim-dynastie in India dat in 1526 werd gesticht door Zahiruddin Muhammad Babur. Babur (ook gespeld als Babar of Baber) was een fervent Sharbat-liefhebber en introduceerde deze drank in India. Vanuit India heeft Sharbat zich ook naar andere Aziatische landen verspreid.

Veel gebruikte bloemen/planten voor Sharbats zijn: Rozen, Hibiscus, Khus en Sandelhout. Populaire vruchten voor Sharbats zijn: Citroen, Ananas, Meloen, Sinasappel, Phalsa, Druiven en Mango.
Aan de Sharbat drankjes worden diverse kruiden of specerijen toegevoegd en daardoor zijn Sharbats niet alleen heel verfrissend, maar hebben vaak ook een heilzame werking. Veel gebruikte specerijen zijn o.a. kruidnagel, gember, nootmuskaat, amandel en cardamom. Bovendien behoren Sharbats tot de categorie “Low-Fat-Drinks” en zijn om die reden ook al gezond.

Voor Sharbats zijn geen vaste recepten; Sharbats zijn vaak streekgebonden en afhankelijk van de seizoenen m.b.t. de voorhanden zijnde vruchten.
Bekende Sharbats zijn onder andere:

• Angoor Sharbat (Druiven)
• Gulab Sharbat (Rozen)
• Lemon/Ginger Sharbat (Citroen met Gember(zie foto boven))
• Kharbooja Sharbat (Meloen)
• Khus Sharbat (Vetiver)
• Santra Pudina ka Sharbat (Sinasappel met Munt)
• Jaswant Sharbat (Hibiscus)
• Chandan ka Sharbat (Sandelhout)
• Badam Sharbat (Amandel)