Aam Papad
Traditionele Aam Papad is zoet, maar er zijn diverse variaties. Zo kan er bijvoorbeeld anijszaad, of fijngemalen amandelen of kokosnoot toegevoegd worden. De donkere versie – bijna zwart van kleur – is doorgaans zoet/zuur en wordt gegeten met black salt en cumin powder (komijn). De goudgele versie is zoet van smaak.
Het dorp Atryapuram in Rajahmundry is bekend vanwege haar Mamidi Tandra.
De bereiding van Aam Papad neemt tijd in beslag. Een dunne laag pulp van de rijpe mango’s wordt uitgespreid op grote metalen bladen en gedroogd aan de zon. Vervolgens wordt een tweede dunne laag aangebracht. Dit proces wordt herhaald tot de gewenste dikte is bereikt. Soms wordt er tussendoor steeds een dunne laag Ghee erop gesmeerd voordat de volgende laag mango pulp wordt aangebracht. Als de Aam Papad dik genoeg is en goed is gedroogd door de zon, wordt het in stukken gesneden en verpakt in olie-papier. Aam Papad wordt in elk seizoen gegeten en kan heel lang bewaard worden.
Tegenwoordig wordt Aam Papad vaak niet alleen meer op traditionele wijze bereid, maar fabrieksmatig met toevoeging van potassium metabisulfite (E224) en wordt geëxporteerd naar veel landen buiten India. E224 kan echter allergische reacties oproepen bij mensen die overgevoelig zijn voor deze toevoeging.